Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

odrzucić kandydaturę

  • 1 odrzucić

    глаг.
    • выбрасывать
    • отбрасывать
    • отбросить
    • отвергать
    • отвергнуть
    • отказать
    • отказывать
    • отказываться
    • откидывать
    • откинуть
    • отклонить
    • отклонять
    • отшвырнуть
    • отшить
    * * *
    odrzuc|ić
    \odrzucićę, \odrzucićonycoe. 1. отбросить, откинуть;

    \odrzucić piłkę отбросить мяч; \odrzucić połę palta откинуть полу пальто;

    2. отклонить, отвергнуть, отвести;

    \odrzucić podanie отклонить заявление; \odrzucić kandydaturę отклонить (отвести) кандидатуру; \odrzucić propozycję отвергнуть предложение;

    3. мед. отторгнуть
    * * *
    odrzucę, odrzucony сов.
    1) отбро́сить, отки́нуть

    odrzucić piłkę — отбро́сить мяч

    odrzucić połę palta — отки́нуть по́лу пальто́

    2) отклони́ть, отве́ргнуть, отвести́

    odrzucić podanie — отклони́ть заявле́ние

    odrzucić kandydaturę — отклони́ть (отвести́) кандидату́ру

    odrzucić propozycję — отве́ргнуть предложе́ние

    3) мед. отто́ргнуть

    Słownik polsko-rosyjski > odrzucić

  • 2 odrzucić

    odrzucać (-am) < odrzucić> (-ę) wegwerfen; zurückwerfen; ofertę zurückweisen, ausschlagen; warunki, kandydaturę ablehnen; skargę verwerfen

    Słownik polsko-niemiecki > odrzucić

  • 3 kandydatu|ra

    f candidacy, candidature
    - zgłosić swoją/czyjąś kandydaturę to announce one’s/sb’s candidacy
    - przyjąć czyjąś kandydaturę to accept sb as a candidate
    - odrzucić czyjąś kandydaturę to reject a. refuse sb’s candidacy

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kandydatu|ra

  • 4 odrzucać

    odrzucać (-am) < odrzucić> (-ę) wegwerfen; zurückwerfen; ofertę zurückweisen, ausschlagen; warunki, kandydaturę ablehnen; skargę verwerfen

    Słownik polsko-niemiecki > odrzucać

См. также в других словарях:

  • odrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odrzucaćam, odrzucaća, odrzucaćają, odrzucaćany, {{/stl 8}}– odrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odrzucaćcę, odrzucaćci, odrzucaćrzuć, odrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

  • utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»